Autor: Peter R. Pollmann

  • u̯eug̑h

    u̯eug̑h

    Wat mähs do do? Ich zaubere! Dat kütt mr ze basch jeckig für! Weshalb? Ben isch net zauberhaff jenooch för dich? Natürlich bist du das! Wat no? Dass nie genug der Hafer sticht! Es mr bekannt! Mein Freund, dann weißt du ja, warum. tageboch CCLXXIX wie sonderzahm

  • Rosmarin

    Rosmarin

    Befreit! Dass Stig die Arme ehern um mich schlang, dies sah Infinity nur allzu gern! Dass dem Giganten so die Lust an uns und ihr verging: Die Schonung liegt nun hinter euch: Es wäre Zeit für ein Gebet! Im Stillen aber spricht sich aus, dass ohne uns der Traum nicht kann: Wie demnach wüsste er…

  • sālða?

    sālða?

    VISIO̤NÆRIṠCHɐ ⎝⎠ holzpfad ⎝⎠ boîte à bijoux ⨝ der vorspung holt dich ein ∮ ⩻ [ˈnaːzəvais] ⩼ bəˈtastən ⧝ aus: Vermächtnis.kapu̅tt der Minnereckein Ortrud af Blix