Autor: Peter R. Pollmann

  • blōþa

    blōþa

    Der Muse ävver gonn met m’r op Zick. Se sein en Jav vun andre Stell. Wem sagt du das? Dat saach isch denen, der sich düür unger Wät verkloppe! Du predigst wieder! Loß mich ndoch! Wat Walter White Vibes. Mir von Missetat erzählen. tageboch CCXXXIV wie wunderzahm

  • anfechtung

    anfechtung

    So ernst? Hat, Emma, dich der Kuss etwa verstimmt? Wie sollte mich ein Kuss verstimmen, den, Ludger, ich von dir empfangen habe? Nun, wer hier was von wem empfing, sei einen Augenblick dahingestellt. Wir saßen eben oft auf dem Balkon; Konstanze dort, wo du jetzt sitzt und über uns die stumme Nacht; das letzte Mal…

  • thā̌r?

    thā̌r?

    DRINDRAUS ⎞ mörderkohle ⎛ Lift-off ⟁ war dergestalt doch angedacht die tücke in the tuck … ⧟ SKARABÄUS ⧟ bəˈtastən ◒◓ wär wie du was dafür