sū́rkṣati

sū́rkṣati

Do mähs mich janz verdriht, ming Fründ! Mein Freund, das lässt sich sehen! Ben isch dir och d’r Stein em Bredd? Wer sonst nunmehr? Dann es ija jood!

Sein : Innocentium!

tageboch CCCXV
wie sonderzahm